:host { --enviso-primary-color: #FF8A21; --enviso-secondary-color: #FF8A21; font-family: 'boijmans-font', Arial, Helvetica,sans-serif; } .enviso-basket-button-wrapper { position: relative; top: 5px; } .enviso-btn { font-size: 22px; } .enviso-basket-button-items-amount { font-size: 12px; line-height: 1; background: #F18700; color: white; border-radius: 50%; width: 24px; height: 24px; min-width: 0; display: flex; align-items: center; justify-content: center; text-align: center; font-weight: bold; padding: 0; top: -13px; right: -12px; } Previous Next Facebook Instagram Twitter Pinterest Tiktok Linkedin Back to top
Le miroir vivant (De levende spiegel)

Le miroir vivant (De levende spiegel)

René Magritte (in 1928)

Vraag maar raak

Laden...

Bedankt, je vraag is verzonden.

Helaas, er is iets mis gegaan met het verzenden van je vraag. Probeer het aub nog eens.

High-res beeldmateriaal aanvragen

Meer informatie

Specificaties

Titel Le miroir vivant (De levende spiegel)
Materiaal en techniek Olieverf op doek
Objectsoort
Schilderij > Schildering > Tweedimensionaal object > Kunstvoorwerp
Locatie Dit object is in het depot
Afmetingen Hoogte Error: 54,4 is not a valid BCD value cm
Breedte 73 cm
Diepte Error: 1,8 is not a valid BCD value cm
Makers Kunstenaar: René Magritte
Inventarisnummer 3825 (MK)
Credits Aankoop met steun van Stichting Museum Boijmans Van Beuningen, Vereniging Rembrandt (mede dankzij haar Dura Kunstfonds), Mondriaan Fonds, Stichting Fonds Willem van Rede, Cultuurfonds (mede dankzij haar Breeman Talle Fonds), VriendenLoterij en diverse particulieren, 2015
Collectie Moderne Kunst
Verwervingsdatum 2015
Vervaardigingsdatum in 1928
Signatuur linksonder: Magritte
Verzamelaar W. van Rede
Herkomst Galerie Le Centaure, Brussel; E.L.T. Mesens, Londen 1932; particuliere collectie, Brussel 1967; Vedovi Gallery, Brussel 2015
Tentoonstellingen Magritte: Word vs. Image, New York (Sidney Janis Gallery) 01.03.1954 – 20.03.1954 The Almost Complete Works of Marcel Duchamp, Londen (Tate Gallery) 18.06.1966 – 31.07.1966 René Magritte, Hannover (Kestnergesellsschaft) 08.05.1969 – 09.06.1969, Zürich (Kunsthaus) 21.06.1969 – 27.07.1969 The Belgian Contribution to Surrealism, Edinburgh (Royal Scottish Academy) 21.08.1971 – 19.09.1971, Kongens Lynby (Sophienholm) 07.10.1971 – 14.11.1971 Magritte, Bordeaux (Centre d’arts plastiques contemporains de Bordeaux, Bibliothèque municipale) 24.05.1977 – 17.07.1977 Dada and Surrealism Reviewed, Londen (Hayward Gallery) 11.01.1978 – 27.03.1978 Rétrospective Magritte, Brussel (Palais des Beaux-Arts) 27.10.1978 – 31.12.1978, Parijs (Musée National d’Art Moderne) 19.01.1979 – 01.04.1979 René Magritte, Lausanne (Fondation de l’Hermitage) 19.06.1987 – 18.10.1987, München (Kunsthalle der Hypo-Kulturstiftung) 13.11.1987 – 14.02.1988 Surrealisme uit de ‘Collectie Nederland’, Rotterdam (Kunsthal Rotterdam) 15.06.1996 – 15.09.1996 Rétrospective René Magritte, Brussel (Koninklijk Museum voor de Schone Kunsten) 06.03.1998 – 28.06.1998 Magritte: The Mystery of the Ordinary, 1926-1938, New York (Museum of Modern Art) 28.09.2013 – 12.01.2014, Houston (The Menil Collection) 14.02.2014 – 01.06.2014, Chicago (The Art Institute of Chicago) 24.06.2014 – 13.10.2014 Magritte ontmoet de collectie, Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen) 10.10.2015 – 17.01.2016 Collectie – surrealisme, Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen) 11.02.2017 – 28.05.2017
Interne tentoonstellingen De collectie als tijdmachine (2017)
Collectie - surrealisme (2017)
Externe tentoonstellingen Als kunst je lief is (2018)
Surrealist Art - Masterpieces from Museum Boijmans Van Beuningen (2021)
Only the Marvelous is Beautiful (2022)
A Surreal Shock – Masterpieces from Museum Boijmans Van Beuningen (2021)
A Surreal Shock. Masterpieces from Museum Boijmans Van Beuningen (2023)
Dalí, Magritte, Man Ray and Surrealism. Highlights from Museum Boijmans Van Beuningen (2023)
Onderzoek Toon onderzoek Een droomcollectie - Surrealisme in Museum Boijmans Van Beuningen
Literatuur J. Clair, L. Scutenaire, D. Sylvester, Rétrospective Magritte, tent.cat. Brussel (Paleis voor Schone Kunsten), 1978, p. 60, cat.nr. 83 D. Sylvester, S. Whitfield, René Magritte, catalogue raisonné vol. I, Oil Paintings 1916-1930, Antwerpen 1992, p. 325, cat.nr. 295 G. Ollinger-Zinque, F. Leen, (red.), René Magritte 1898-1967, tent.cat. Brussel (Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België), 1998, p. 240 J. Roudaut, ‘Une Grande Illusion’, in: D. Abadie, P. Roegiers, R. Hammacher et al., Magritte, tent.cat. Parijs (Galerie Nationale du Jeu de Paume), 2003, p. 35 A. Umland (red.), Magritte. The Mystery of the Ordinary 1926-1938, tent.cat. New York (The Museum of Modern Art), Houston (The Menil Collection), Chicago (The Art Institute of Chicago), New York 2013, p. 77 Een droomcollectie, tent.cat. Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen), 2017, cat.nr. 167 Een droomcollectie, tent.cat. Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen), 2017, cat.nr. 60
Materiaal
Object

Zie je iets wat niet klopt of heb je aanvullende informatie over dit werk? Stuur ons een berichtje

Entry bestandscatalogus Een droomcollectie - Surrealisme in Museum Boijmans Van Beuningen

Auteur: Marijke Peyser

René Magritte, 'La clef des songes', 1927, olieverf op doek, 38 x 53 cm. München, Pinakothek der Moderne

In september 1927 verhuizen de Belgische kunstenaar René Magritte en zijn echtgenote Georgette naar Parijs. De Franse hoofdstad, waar het surrealisme onder leiding van André Breton hoogtij viert, biedt Magritte mogelijk nieuwe kansen om bekendheid te geven aan zijn werk. Zijn eerste solotentoonstelling Exposition Magritte, die van 23 april tot 5 mei dat jaar bij Galerie Le Centaure in Brussel plaatsvond, werd door critici namelijk negatief beoordeeld.[1] Het echtpaar vestigt zich in Le Pereux-sur-Marne, een druilerige voorstad ten oosten van Parijs. Hoewel Breton, Louis Aragon en Paul Éluard geinteresseerd zijn in Magritte’s schilderijen en deze beginnen te kopen voor hun kunstverzamelingen, wordt de Belg niet genoemd in Bretons baanbrekende boek Le surréalisme et la peinture (1928) noch in het Second manifeste du surréalisme, dat in 1929 verschijnt. Ook zijn contacten met de Parijse galeries laten te wensen over.[2] Ondanks deze moeilijke persoonlijke en professionele omstandigheden is Magritte’s Parijse periode, september 1927 tot juli 1930, een productieve en innovatieve fase in zijn leven.

In oktober 1927 maakt Magritte zijn eerste ‘woord-schilderij’, La clef des songes, waarin de relatie tussen tekst en beeld centraal staat.[3] In vier geschilderde kaders worden afbeeldingen gepresenteerd met een label: een koffer krijgt het label ‘Le ciel’ (de lucht), een zakmes gaat samen met het woord ‘L’oiseau’ (de vogel), een blad krijgt de toevoeging ‘La table’ (de tafel). De spons gaat samen met het woord ‘L’éponge’ (de spons): de enige maal dat het geschilderde voorwerp op een conventionele, correcte manier benoemd wordt. Voor Magritte is ons taalgebruik aan conventies onderworpen. Het doorbreken van deze conventies heeft een vervreemdend effect. Logische verbanden bestaan niet meer. De geest is bevrijd: het hoogste doel van de surrealistische beweging is bereikt. In een volgend stadium van de ‘woord-schilderijen’ zijn geschilderde voorwerpen of zaken uit de natuur niet meer aanwezig. Le miroir vivant behoort tot deze categorie. De voorstelling draait slechts om vier woorden, ieder geplaatst binnen een witte wolk tegen een zwarte achtergrond, die via een dunne lijn met elkaar zijn verbonden: ‘personnage éclatant de rire’ (persoon in lachen uitbarstend), ‘horizon’, ‘armoire’ (kast) en ‘cris d’oiseaux’ (gekrijs van vogels). De letters zijn ‘geschreven’ met verf, in schoonschrift. Deze geschilderde weergave van woorden roepen beelden op bij de beschouwer zonder dat hij deze op het doek ziet. Zo ontwrichten de ‘woord-schilderijen’ gangbare conventies van taal en maken het mogelijk om nieuwe betekenissen te ontsluiten.

In 2015 lukt het Museum Boijmans Van Beuningen om Le miroir vivant aan te kopen. Al langere tijd probeerde het museum een vroeg woord-schilderij van Magritte te verwerven. De poging om de Magritte te verwerven is in beeld gebracht in de documentaire Conducting Boijmans van Sonia Herman Dolz uit 2015. Wanneer hij aanvankelijk hoort dat het werk niet op de markt komt, zegt directeur Sjarel Ex: ‘Een verzamelaar heeft ongeveer vijfendertig jaar de tijd, maar wij kunnen vijf generaties wachten op een schilderij.’ Le miroir vivant is een belangrijke aanwinst omdat het illustratrief is voor het onderzoek dat Magritte in de jaren 1927-1930 bezighoudt in Parijs. Het vormt een welkome aanvulling op de, veelal latere, werken waarmee Magritte al vertegenwoordigd is in de collectie surrealisme van het museum.

 

Noten

[1] New York/ Houston/Chicago 2013-2014, p. 71.

[2] Ibid.

[3] In november 1938 houdt Magritte een lezing in het Koninlijk Museum voor Schone Kunsten, Antwerpen. In deze voordracht, ‘La Ligne de vie’, zet de kunstenaar zijn artistieke praktijk en ideeën uiteen. Zie Sylvester 1994, pp. 16-22, voor de Engelse vertaling.

Toon onderzoek Een droomcollectie - Surrealisme in Museum Boijmans Van Beuningen
Toon catalogustekst Verberg catalogustekst

Alles over de maker

René Magritte

Lessen 1898 - Schaarbeek 1967

René Magritte studeerde aan de Academie des Beaux-Arts te Brussel. Hij begon als patroontekenaar bij een tapijtfabriek en met het ontwerpen van reclameaffiches...

Bekijk het volledige profiel