'Zo mooi als een toevallige ontmoeting van een naaimachine en een paraplu op de operatietafel.' Dit citaat uit de obscure roman 'Les Chants de Maldoror' (1869) was favoriet bij de surrealisten. Magritte heeft het hier bijna letterlijk verbeeld: zo mooi als een toevallige ontmoeting van een leeuw en een biljart en nog veel meer, ergens op een landweggetje.

Specificaties
Titel | La jeunesse illustrée (De geïllustreerde jeugd) |
---|---|
Materiaal en techniek | Olieverf op doek |
Objectsoort |
Schilderij
> Schildering
> Tweedimensionaal object
> Kunstvoorwerp
|
Locatie | Dit object is in het depot |
Afmetingen |
Hoogte 200.7 cm Breedte 152.9 cm Dikte 5.3 cm |
---|---|
Makers |
Kunstenaar:
René Magritte
|
Inventarisnummer | 2940 (MK) |
Credits | Aankoop / Purchase: 1977 |
Collectie | Moderne Kunst |
Verwervingsdatum | 1977 |
Leeftijd maker | Circa 39 jaar |
Verzamelaar | Edward James |
Tentoonstellingen |
Gek van surrealisme (2017) |
Externe tentoonstellingen |
Dalí, Ernst, Miró, Magritte... (2016) Magritte: The Mystery of the Ordinary 1926-1938 (2013) Surreal Encounters - Collecting the Marvellous (2016) Dal nulla al sogno (2018) |
Materiaal | |
Object | |
Geografische herkomst | België > West-Europa > Europa |
Let op: De gegevens van dit object zijn nog niet gecontroleerd.
Neem contact op met een conservator als iets niet lijkt te kloppen.
Auteur: Marijke Peyser
Op het doek La jeunesse illustrée verbeeldt René Magritte elementen uit het leven van alledag: een ton, een vrouwelijke torso, een leeuw, een biljarttafel, een tuba, een vogelkooi, een fiets, een fauteuil, een globe en een ladder staan achter elkaar opgesteld op een landweg. Inspiratie voor de verbeelding van deze motieven vindt Magritte in de Larousse dictionaire encyclopédique in de woning van de Engelse mecenas en verzamelaar Edward James bij wie hij in 1937 enige tijd verblijft en in zijn eigen woning, 135, rue Esseghem in Jette-Brussel.[1] Het werk is vervaardigd als onderdeel van de opdracht voor een drieluik, die Magritte van James ontvangt tijdens zijn verblijf in James’ huis in Londen (zie Le modèle rouge III). De leeuw op het schilderij is een getrouwe weergave van een afbeelding uit de ‘Larousse’.[2] De fauteuil, de globe en de ladder zijn aanwezig in het Londense huis. De tuba verwijst naar Magritte’s woning: op een foto van zijn rommelkamertje in Brussel staat hetzelfde koperen muziekinstrument voor de schoorsteenmantel.[3] De voorwerpen zijn alledaags, maar de locatie en hun onderlinge samenhang is totaal ongebruikelijk. De tegenstellingen wekken nieuwsgierigheid op bij de beschouwer maar hebben tegelijkertijd een verontrustende werking.
Met het verbeelden van alledaagse objecten in een omgeving waar deze zich normaliter niet bevinden, beoogt de kunstenaar een andere werkelijkheid te laten zien. Tijdens zijn verblijf bij James houdt Magritte in februari 1937 een lezing in de London Gallery, waarin hij een toelichting op deze andere werkelijkheid geeft. Hij begint zijn voordracht met de woorden: ‘De demonstratie die we zo dadelijk samen zullen geven dient ter illustratie van een aantal specifieke eigenschappen van woorden, beelden en objecten.’[4] Een van de voorbeelden die hij gebruikt om die andere werkelijkheid aan te tonen, is die van ‘het ei in de kooi’, verbeeld op een schilderij uit 1932, Les affinités électives. Hij redeneert dat wij gewoonlijk een vogel met een kooi verbinden, maar dat onze belangstelling gewekt wordt wanneer de vogel vervangen wordt door een vis of een schoen.
In een lezing ruim een jaar later, getiteld ‘La ligne de vie’ (1938), gaat Magritte in op de verschillende manieren die hij gebruikt om het door hem gewenste ‘verontrustende poëtische effect’ in zijn werken te verbeelden. Dit doet hij onder meer door nieuwe objecten te bedenken en bestaande te transformeren of door een verband te leggen tussen het (onder)bewustzijn en de externe wereld. Magritte’s voorwerpen maken deel uit van een visueel repertoire dat hij keer op keer in zijn schilderijen gebruikt.
Noten
[1] Zie New York/Houston/Chicago 2013-2014, p. 208, noot 19: Larousse universel en deux volumes: Nouveau dictionnaire encyclopédique, Claude Augé (red.). Magritte raadpleegde dit naslagwerk mogelijk ook voor de schoenen van Le modèle rouge (1935/1937), zie nr. 62.
[2] Idem, p. 198.
[3] Zie Ceuleers 1999, p. 63.
[4] Sylvester 1993a, p. 53.
Alles over de maker
René Magritte
Lessen 1898 - Schaarbeek 1967
René Magritte studeerde aan de Academie des Beaux-Arts te Brussel. Hij begon als patroontekenaar bij een tapijtfabriek en met het ontwerpen van reclameaffiches...
Bekijk het volledige profiel