Max Beckmann studeerde in Weimar in 1900 en vertrok later naar Berlijn. In 1906 ontmoette hij de kunstenaar Edvard Munch en exposeerde samen met de Neue Sachlichkeit kunstenaars Otto Dix en George Grosz. Hij gaf les aan de Academie van Frankfurt, tot hij in 1933 door het Nazi-regime werd ontslagen en een tentoonstellingsverbod kreeg opgelegd. Zijn werk werd 'entartet' (gedegenereerd) verklaard en Beckmann voelde zich genoodzaakt te vluchten naar Amsterdam. Ondanks een moeilijke periode in deze stad schilderde hij in deze periode een derde deel van zijn oeuvre. In 1947 verhuisde Beckmann naar New York waar hij drie jaar later overleed.
Max Beckmann
Leipzig 1884 - New York 1950
