Een overzicht van de tentoonstelling
t/m 20 augustus 2017
Isabel Ferrand - Wereldkaart World Lace
Vanaf 11 maart was in twee zalen een presentatie te zien van zowel kostbare historische stukken als werk van ontwerpers die zich door traditioneel kant hebben laten inspireren. Zo waren er drie installaties te zien van kunstenares Isabel Ferrand (Figueira da Foz 1962). In het werk van Ferrand staat het ‘geheugen’ van de handen centraal.
De wereldkaart World Lace, samengesteld uit 1300 porseleinen tegeltjes, had Ferrand het liefst van kant gemaakt. Maar om daartoe in staat te zijn zou ze jaren moeten oefenen met de gecompliceerde kantklostechniek. Ook voor het maken van de porseleinen tegeltjes heeft ze vele uren moeten oefenen. Uiteindelijk lijkt het of de ervaring in het ‘geheugen’ van haar handen is gaan zitten.
Het geheugen van de handen
Een ambachtsman of –vrouw krijgt voldoende vaardigheid door honderden uren oefening en herhaling van dezelfde bewegingen. Wie leert pottenbakken op een draaischijf ondergaat dat zelfde proces. De geleidelijkheid van het leerproces is te zien aan de verticaal doorgesneden proefvazen: elke onregelmatigheid komt onbarmhartig tevoorschijn en te zien is hoe de vazen geleidelijk steeds beter worden. Uiteindelijk zit de vaardigheid zo diep verankerd in het geheugen van de handen dat de pottenbakker in staat is een pot te maken zonder klei.
Tussen figuur en vorm
In het andere werk uit deze serie probeert Ferrand met een blinddoek een karakteristieke Koreaanse moon jar te maken, een keramische vorm die door haar zeer wordt bewonderd, maar waarvan de technische vaardigheid niet in het geheugen van haar handen zit.
