Militaire stoel

Gerrit Rietveld vestigt zich in 1917 als meubelmaker in Utrecht. Als hij in 1964 sterft, staan er 215 meubelontwerpen en 232 ontwerpen voor gebouwen op zijn naam, plus honderden ontwerpen van andere aard. Als ontwerper zoekt Gerrit Rietveld altijd naar de eenvoudigste en de radicaalste oplossing. ‘Zitten is een werkwoord’ wordt zijn adagium. Zijn streven naar rationalisatie en massaproductie kan immers alleen worden gerealiseerd als de ontwerper zich maximaal beperkt. Of misschien beter gezegd: tot het minimale inspant.
Rietvelds carrière kent vele kroonjaren, maar 1923 is een van zijn meest vruchtbare en productieve. Als lid van De Stijl neemt hij deel aan gezamenlijke opdrachten en internationale projecten. Hij werkt dat jaar aan het Rietveld Schröderhuis in Utrecht, dat een jaar later wordt voltooid en waarmee hij zijn naam als architect internationaal zou vestigen. Voor het Katholiek Militair Tehuis ontwerpt hij dat jaar deze even simpele als stoere meubels, waarvan de houtverbindingen met forse bouten en moeren zijn verstevigd. Ze komen vanaf 1925 in verschillende kleurschakeringen op de markt en worden ook door particulieren gekocht. Een van zijn afnemers is de anarchist en oprichter van het tijdschrift i10 Arthur Müller Lehning, uit wiens collectie dit ensemble afkomstig is. Hij zat er zijn leven lang op en keek intussen naar het zelfportret van Charley Toorop, dat het museum vorig jaar kocht. En nu is deze set een prachtige aanvulling op de collectie avant-garde meubilair van het museum, met ontwerpen van onder anderen Marcel Breuer, J.J.P. Oud en Mart Stam.