:host { --enviso-primary-color: #FF8A21; --enviso-secondary-color: #FF8A21; font-family: 'boijmans-font', Arial, Helvetica,sans-serif; } .enviso-basket-button-wrapper { position: relative; top: 5px; } .enviso-btn { font-size: 22px; } .enviso-basket-button-items-amount { font-size: 12px; line-height: 1; background: #F18700; color: white; border-radius: 50%; width: 24px; height: 24px; min-width: 0; display: flex; align-items: center; justify-content: center; text-align: center; font-weight: bold; padding: 0; top: -13px; right: -12px; } Previous Next Facebook Instagram Twitter Pinterest Tiktok Linkedin Back to top
20 March 2018

Studenten van Codarts dansen door Boijmans

Een glimp van een rode tule rok achter een beeld, bewegende schaduwen op de wassende bogen van Richard Serra en geblinddoekte dansers tussen de schilderijen: onlangs gaven studenten Dans van Codarts performances in het museum. Dat leverde een bijzonder samenspel op tussen beeldende kunst en dans.

Onder begeleiding van docenten Sanja Maier-Hasagic en Michael Schumacher lieten de studenten zich inspireren door de collectie van Museum Boijmans Van Beuningen. Ook beeldend kunstenaar Olphaert den Otter was betrokken bij de selectie. De studenten dansten door het hele museum van het binnenplein tot in de tentoonstelling, tussen de vaste collectie en in de entreehal. Het publiek reageerde verwonderd, een nietsvermoedende bezoeker vraagt: ‘Wat is hier aan de hand?’ en blijft geboeid toekijken: ‘Verrassend’.

Voor de studenten is het een bijzondere middag: ‘Ik vind het leuk hoe de mensen reageren’, zegt danseres Catarina, ‘Volwassenen zijn verlegen en houden meer afstand, maar kinderen zijn nieuwsgierig, die blijven ook langer kijken als je heel langzaam beweegt.’

Een bezoekster vindt dat het museum zorgt voor een andere beleving van dans: ‘Normaal staan ze op een podium, nu dansen ze veel meer in de ruimte en komt het dichterbij’.

De studenten hebben zich een week lang voorbereid via bezoeken aan het museum en oefening op school. Ze mochten dansen voorbereiden of improviseren bij een kunstwerk. ‘Je kunt spelen met de ruimte en je bewegingen aanpassen aan de omgeving’, vertelt Catarina.

Het museum programmeert regelmatig crossovers. Al enige jaren werken we bijvoorbeeld samen met het Rotterdams Philharmonisch Orkest aan het programma Tussen Kunst en Klank en we maakten Boijmans TV met het Ro Theater. Er zijn verschillende redenen om deze crossover-programma's te organiseren. Door de deuren van het museum open te stellen voor andere disciplines stimuleer je vaak ook nieuwe publieksgroepen om te komen. Maar de waarde van de crossover heeft ook te maken met het tot leven brengen van een kunstwerk. Het laat mensen anders kijken en geeft mensen de kans om hun eigen betekenis er aan toe te kennen.

Crossovers maken de persoonlijke reflectie van iemand op een kunstwerk zichtbaar. Of zoals Codarts-student Rodrigo het zegt: ‘We zijn in een omgeving vol kunst en wij zijn ook kunst... Bezoekers vragen zich af hoe ze zich daartoe moeten verhouden, of ze door de ruimte mogen lopen waar we dansen. Als ze het wel doen ontstaat er een mooie interactie, het maakt het heel persoonlijk.’