Venus en Cupido

Auteur: Sarah Vowles

Deze tekening met de mythologische figuren van Venus en Cupido is vermoedelijk van dezelfde hand als een andere tekening in de collectie van Museum Boijmans Van Beuningen die Hercules voorstelt.^[1] Ooit werd gedacht dat het werken waren van Paolo Veronese (1528‑1588) of, zoals Philip Pouncey in 1957 suggereerde, van Bernardino Poccetti (1548‑1612), maar geen van beide toeschrijvingen is erg aannemelijk.^[2] Als mogelijke tekenaar opperde William Rearick in 1980 de Vlaamse kunstenaar Pauwels Franck (1540‑1596). Meer overtuigend was in 2017 de globalere toeschrijving aan de school van Verona door Bert Meijer.^[3] De tekening, die in de loop der tijd behoorlijk is vervaagd, geeft nog maar moeilijk inzicht in de stijl en techniek van de kunstenaar, wat het ook vrijwel onmogelijk maakt om een definitief uitsluitsel over de maker te geven, tenzij beide tekeningen nog compositorisch aan een specifiek schilderij te relateren zouden zijn.

Hoogstwaarschijnlijk waren zowel de tekening Venus en Cupido als de Hercules-studie bedoeld voor een muurschildering in een van de villa's op het Italiaanse vasteland waar adellijke families uit Venetië zich in stijl terugtrokken en waar de wanden gewoonlijk met allegorische of mythologische voorstellingen waren gedecoreerd. Het ontwerp van beide tekeningen leent zich vooral goed voor een figuur in een geschilderde nis, een illusionistische truc die vaak in dit soort wanddecoraties werd toegepast. In beide gevallen passen de figuren precies in een smal, staand vlak, zeker in het geval van Venus en Cupido, waar het kind van de godin zich achter zijn moeders benen verschuilt. Tot op heden is er geen directe relatie gevonden met een voltooid fresco, al kan de groepering geïnspireerd zijn op een Venus en Cupido van de hand van Paolo Veronese en diens atelier in de Villa Barbaro in Maser.^[4]