Zonder titel

Gerco de Ruijter verliet in 1984 vroegtijdig de School voor Fotografie en Fotonica in Den Haag en was aansluitend een periode werkzaam als reportagefotograaf. In 1988 meldde hij zich aan bij de Willem de Kooning Academie in Rotterdam waar hij schilder- en tekenlessen nam. Aan het begin van zijn studie hield De Ruijter zich voornamelijk bezig met het maken van abstract-expressionistische schilderijen, litho's en aquatinten. In diezelfde periode bracht het boek Fotograferende Vliegers. Overzicht van de luchtfotografie, historie en de hedendaagse vlieger met kamera systemen hem op het idee om met behulp van een vlieger opnamen van het landschap te maken. Op deze foto's, genomen van een afstand van twintig tot honderd meter boven de grond, stond niet de herkenbare voorstelling, maar de structuur van het landschap centraal. Aanvankelijk dienden deze foto's als inspiratiebron voor De Ruijters abstract-expressionistische werk. Hier kwam verandering in toen hij zich op advies van gastdocent Ronald in 't Hout besloot te concentreren op het maken van de foto's en deze te beschouwen als het eigenlijke kunstwerk. Sindsdien heeft De Ruijter zich in het maken van dit soort landschapsfoto's bekwaamd.

De Ruijters foto's komen tot stand met een vlieger of hengel waaraan hij een op afstand bestuurbare camera heeft bevestigd. De camera hangt loodrecht naar beneden, waardoor er geen horizon op de foto staat. De foto's uit de beginperiode, zoals 'Zonder titel', zijn uitgevoerd in zwart-wit en afgedrukt op klein formaat. Deze foto's brengen vaak een gebeurtenis in beeld, zoals een vogel die over het landschap vliegt. Later heeft De Ruijter met diverse soorten camera's, formaten en technieken, zoals kleurendruk en inkjetprint, geëxperimenteerd. Deze werken houden het midden tussen herkenbaar landschap en abstracte kunst.