Afwas

Jacob Zekveld debuteert op twintigjarige leeftijd bij de Rotterdamse galerie Delta met schilderijen die zowel beïnvloed zijn door het abstract-expressionisme als door popart. Zijn werk bestaat uit herkenbare, stripachtige taferelen die in een losse toets zijn geschilderd. In de tweede helft van de jaren zestig wordt zijn stijl minder los en is de toets niet meer zichtbaar. Karakteristieke schilderijen uit deze periode zijn opgebouwd uit egale, felle kleurvlakken en verbeelden scènes uit het dagelijks leven. In 'Afwas' zijn, naast de bontgekleurde vaat, alleen de gehandschoende handen van degene die afwast te zien. Op het servies zijn truttige motieven afgebeeld. In dit werk is een banale handeling geïsoleerd en verstild weergegeven. Zekveld zei zelf ostentatief over zijn schilderstijl uit deze periode: ‘Alles wat ik toen gemaakt heb, was er al. Ik heb het alleen genoteerd en gepresenteerd.’1

Samen met enkele andere Rotterdamse kunstenaars, waaronder Woody van Amen en Wim Gijzen, is Zekveld verantwoordelijk voor de bloei van de popart in Rotterdam. Hoewel popart in Nederland geen officiële beweging was, zijn er een aantal kunstenaars aan te wijzen die in de jaren zestig eenzelfde mentaliteit deelden, waarbij optimisme, humor en een afkeer van kneuterigheid belangrijke kenmerken zijn. Museum Boijmans Van Beuningen legt vanaf de jaren zestig een belangrijke collectie popart aan, voornamelijk van internationaal opererende kunstenaars. Van Zekveld worden zowel enkele schilderijen als tekeningen en prenten aangekocht. 'Afwas' wordt in een later stadium voor de Stadscollectie verworven. In 1995 is in het museum de solotentoonstelling 'Jacob Zekveld: Witte schemering' te zien. Enkele maanden daarvoor werd werk van Zekveld getoond tijdens de overzichtstentoonstelling 'The wonder years: Rotterdamse kunst in de jaren zestig'.

1 Ter Molen 1995, p. 3.