Twee studies van een been

Auteur: Surya Stemerding

Toen verzamelaar Adriaan Domela Nieuwenhuis dit dubbelzijdige betekende blad uit ‘een oude italiaansche collectie’ aankocht, schreef hij de benenstudie conform de annotatie ‘Giulio Romano’ op de verso aan deze kunstenaar toe.^[1] Kruisarceringen, zoals in deze tekening, komen in vergelijkbare figuurstudies van Romano echter vrijwel niet voor. In zijn krijttekeningen werkte deze voor het creëren van plasticiteit in zijn figuren overwegend met parallelle arceringen. Daar komt nog bij dat de schoolse uitvoering en de onnatuurlijke proporties, vooral de naar verhouding kleine voeten, niet op een artistiek getalenteerd tekenaar duiden. Even onbeholpen is de gedeeltelijke schets van een bewening van Christus op de keerzijde. De benenstudie sluit wél aan bij het type naaktstudies dat wij van Rafaël (1483-1520) en Romano kennen, zoals Romano’s zwartkrijtstudie van een staande man met zwaard in Parijs.^[2] De Rotterdamse studie is mogelijk van een leerling in het atelier van Romano of van een minder vaardige kunstenaar uit diens omgeving die zich de stijl van de meester trachtte eigen te maken.