:host { --enviso-primary-color: #FF8A21; --enviso-secondary-color: #FF8A21; font-family: 'boijmans-font', Arial, Helvetica,sans-serif; } .enviso-basket-button-wrapper { position: relative; top: 5px; } .enviso-btn { font-size: 22px; } .enviso-basket-button-items-amount { font-size: 12px; line-height: 1; background: #F18700; color: white; border-radius: 50%; width: 24px; height: 24px; min-width: 0; display: flex; align-items: center; justify-content: center; text-align: center; font-weight: bold; padding: 0; top: -13px; right: -12px; } Previous Next Facebook Instagram Twitter Pinterest Tiktok Linkedin Back to top
20 September 2017

Het spook van Boijmans - Onze ervaring met Beacons

Met de opening van onze nieuwe collectiepresentatie in juni 2017 hebben we ook nieuwe audiotours gelanceerd. Bezoekers kunnen kiezen uit een hoogtepuntentour of een tour met de keuze van de conservator waarin gastconservator Carel Blotkamp en conservator oude kunst Friso Lammertse met elkaar in gesprek gaan. Voor deze laatste tour wilden wij bezoekers graag een echte ‘experience’ bieden, waarbij je kan rondlopen met een koptelefoon op en de audio vanzelf begint te spelen. Om dit te laten werken wilden we beacons in zetten. Het liep anders dan we dachten, maar we hebben veel geleerd. Wellicht hebben anderen ook iets aan onze bevindingen, daarom delen we dit hier.

Beacons zijn kleine apparaatjes die werken met bluetooth. Zodra een audiotourspeler in de buurt is en een beacon signaleert, begint de speler het bijbehorende audiofragment te spelen. Zo kun je door de museumzalen dwalen en steeds relevante informatie horen over de precieze plek waar je bent.

Voor de ontwikkeling van deze tour werken wij samen met TapArt. Een concepting & development bedrijf uit Groningen, gespecialiseerd in het ontwikkelen van interactieve multimedia toepassingen voor musea. Zij hebben eerder beacons succesvol toegepast in diverse projecten. De tours werden ontwikkeld en vol verwachting plaatsten we de beacons in aanloop naar de opening. Alles werd doorgemeten en leek klaar voor gebruik.

Alleen toen de tours eenmaal door bezoekers werden gebruikt, bleek dat het niet altijd goed ging met de beacons. Soms pikte een apparaat audio op van een andere zaal dan die waar je stond. Soms werd een fragment helemaal niet afgespeeld. Na veel testen en proberen besloten we de beacons tijdelijk niet te gebruiken totdat we dit probleem goed hadden. De tours konden gelukkig nog steeds worden aangeboden, alleen nu op de ‘traditionele’ manier waarbij de bezoeker de audio zelf moet starten via de speler.

Vervolgens brak een periode van uitgebreid testen en uitzoeken aan, dat TapArt zorgvuldig heeft aangepakt. Zij zijn gestart met het verder kalibreren van de Beacons, waarbij de Beacons in andere configuraties werden getest, en dan met name aanpassingen in uitzendkracht in combinatie met softwarematige aanpassingen. Na een periode van intensief testen bleven de problemen zich voordoen. Daarom hebben we vervolgens door middel van systematisch uitsluiten van potentiële oorzaken het probleem proberen te achterhalen:

1. Ligt het aan het apparaat?
Allereerst hebben wij onderzoek gedaan naar de spelers door de resultaten van de spelers te vergelijken met de resultaten van high-end smartphones. Het is gebruikelijk en normaal dat er verschillen zijn bij verschillende ontvangers (hand-held devices, smartphones etc). En dan met name de signaalsterkte waarop de locatiebepaling is gebaseerd. Uit dit onderzoek is gebleken dat ook op andere ontvangers de signalen niet consistent waren en resulteerden in een onnauwkeurige locatiebepaling. De hand-held devices konden we daarmee uitsluiten als oorzaak.

2. Ligt het aan de plaatsing van de beacons?
De volgende stap was het onderzoeken van de plaatsing van de beacons in de zalen. De beacons hingen aan het plafond; door ze hoog te plaatsen ondervinden de signalen die zij uitzenden de minste interferentie (bijvoorbeeld van mensen die tussen een beacon en een ontvanger gaan staan).

Er zijn twee andere scenarios getest waarbij in het eerste de beacons boven de deuropeningen zijn geplaatst en in het tweede midden op de muren. Dit leverde geen verbetering. Het resultaat uit de oorspronkelijke plaatsing, hoog en op de plafonds, bleek uiteindelijk zelfs de beste van de drie.

3. Ligt het aan de beacons?
De Beacons zelf bleken uit meerdere tests goed te werken. Opvallend is dat signalen van beacons die enkele meters van de ontvanger vandaan waren dusdanig sterk werden ontvangen dat het leek alsof ze slechts enkele centimeters van ons verwijderd waren. Op één of andere manier worden de signalen versterkt.

Er is ook getest met het plaatsen van meer beacons zodat de locatiebepaling wellicht nauwkeuriger zou kunnen zijn. Dit zorgde echter voor vele malen onnauwkeurigere metingen.

4. Ligt het dan aan het gebouw???
De signalen worden in het gebouw iets versterkt en we begonnen bijna te denken dat het hier spookt, zo onlogisch waren de metingen en de verspreiding van de signalen. Er is nog even gedacht aan een oude ringleiding die door het gebouw loopt en voor verstoring kan zorgen, maar ook dat kan de oorzaak niet zijn. In een wanhoopspoging is er nog geprobeerd om aluminiumfolie achter de beacons te plaatsen om zo signalen te blokkeren. Ook dat mocht niet baten.

Conclusie
Door het testen en systematisch uitsluiten van verschillende oorzaken kwamen we tot de conclusie dat de onlogische verspreiding en versterking van de signalen toch te maken heeft met de materialen waarmee het museum is gebouwd. Rondom de zalen zitten bijvoorbeeld ventilatiegaten en de binnenmuren zijn van baksteen, waar signalen doorheen kunnen. Verder zit er een staalconstructie in het dak van de zalen waarvan wij vermoeden dat het als een soort schotelantenne werkt en daardoor de signalen versterkt. Dit heet ‘beamvorming’;  gefragmenteerde signalen komen weer samen en versterken elkaar.

Daarom is er besloten om de beacons niet in te zetten; het zou heel frustrerend zijn voor bezoekers als het systeem hapert en dat schiet precies ons doel voorbij van een toegankelijke ervaring. Ook Tapart was teleurgesteld; gezien de dikke muren en de kleine doorgangen hadden zij deze uitkomst totaal niet verwacht.

Geleerd
We hebben veel geleerd van dit traject; het voornaamste is dat we van te voren meer hadden moeten testen met beacons in dit specifieke gebouw. De werking van beacons is afhankelijk van de omgeving waarin zij worden geplaatst. De ervaring van TapArt met beacons in andere (modernere) gebouwen is heel positief, dus we hadden niet verwacht dat dit gebouw zodanige problemen zou opleveren. ‘Het spook’ in Boijmans vervormt de signalen zo, dat we op deze manier geen stabiele tours kunnen presenteren.

Gelukkig kunnen we de mooie inhoud van onze tours wel blijven aanbieden, alleen dan op de ‘traditionele’ manier waarbij bezoekers een tour op volgorde doorlopen of nummers in toetsen op het apparaat. Sinds het besluit om de beacons niet in te zetten, hebben we geen klachten meer gehad van gebruikers over de techniek, in tegendeel; nu horen we vooral positieve reacties op de inhoud van onze tours en daar gaat het natuurlijk om.

Wat zijn jullie ervaringen met beacons? Hebben wij misschien nog iets over het hoofd gezien?

Sietze de Jong & Sophie Heijkoop