:host { --enviso-primary-color: #FF8A21; --enviso-secondary-color: #FF8A21; font-family: 'boijmans-font', Arial, Helvetica,sans-serif; } .enviso-basket-button-wrapper { position: relative; top: 5px; } .enviso-btn { font-size: 22px; } .enviso-basket-button-items-amount { font-size: 12px; line-height: 1; background: #F18700; color: white; border-radius: 50%; width: 24px; height: 24px; min-width: 0; display: flex; align-items: center; justify-content: center; text-align: center; font-weight: bold; padding: 0; top: -13px; right: -12px; } Previous Next Facebook Instagram Twitter Pinterest Tiktok Linkedin Back to top
27 April 2018

Boijmans interviewt Jordy Breddels over ‘De toren van Babel’

Jordy Breddels studeerde onlangs af aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht als productontwerper. Zijn fascinatie voor siliconen bracht hem naar Los Angeles. Daar werkte hij voor de kunstenares Sarah Sitkin. Jordy’s werk speelt zich af op het snijvlak tussen, productontwerp, beeldende kunsten en fotografie. Jordy’s nieuwsgierige houding vertaalt zich in een interessante kijk op ‘De toren van Babel’.

‘De toren van Babel’ was onlangs te zien in Tokio en Osaka, Japan. Daar werd het schilderij bekeken door meer dan 660.000 Japanners. Zij konden gemiddeld 7 seconden naar het werk kijken. Dit weerhield de Japanners er niet van om wezenlijk anders naar de toren te kijken. Zij vroegen zich af of de toren echt heeft bestaan, hoe hoog die zou zijn en wat er binnenin de toren te zien zou zijn.

Nu hangt het iconische schilderij van Pieter Bruegel (in c. 1568) weer in Rotterdam, in Museum Boijmans Van Beuningen en kunnen bezoekers net zo lang naar het werk kijken als ze willen. Geïnspireerd op de kijkwijze van de Japanners interviewden wij ons publiek over ‘De toren van Babel’. Hoe kijken zij naar het werk?

Foto's: Aad Hoogendoorn

Hoe kijk je naar dit kunstwerk?
Ik vertrouw eerst op mijn gevoel en ga na wat een kunstwerk met mij doet en of het iets teweeg brengt. Vervolgens focus ik mij op de details en uiteindelijk kijk ik naar het totaalbeeld. Mijn gevoel is altijd leidend en als ik iets voel bij kunst, dan kijk ik pas wat ik zie en ga ik na wat het betekent. Mijn gevoel bij dit kunstwerk is onheilspellend. Er staat iets te gebeuren. Dit gevoel wordt versterkt door de rode gloed en de donkere wolken. Tegelijkertijd is het beeld heel krachtig, en tegelijkertijd ook niet omdat de toren nog niet af is. Hierdoor straalt het imperfectie uit.

Welk detail grijpt je aandacht?
Verschillende details vangen mijn aandacht. Allereerst de rode, kwaadaardige gloed en het contrast met de andere kleuren. De bootjes lijken rustig te kabbelen. Of zijn ze verdwaald? Die tegenstelling roept verwarring op. Wat ook opvalt is dat er geen licht in de toren schijnt. Wat zou zich binnen in de toren afspelen? Dit maakt het mysterieus en indrukwekkend. Doordat de toren van binnen donker is, word ik ook nieuwsgieriger naar het werk, blijf ik langer kijken en treedt mijn verbeelding in werking.

Hoe zou je ‘De toren van Babel’ beschrijven aan iemand die het werk niet heeft gezien?
Ik zou ‘De toren van Babel’ beschrijven als een donker schilderij met een symbolische en pessimistische vertelling. Het werk heeft iets dramatisch. We willen altijd maar meer en dat dat tot op de dag van vandaag niet is veranderd. We werken wel samen, maar ook niet altijd voor het goede. De toren is duidelijk nog niet af. Is ooit wel iets af? Want we gaan maar door en door.

BABEL – Oude meesters terug uit Japan’ is nog tot en met 21 mei 2018 te zien in Museum Boijmans Van Beuningen.