:host { --enviso-primary-color: #FF8A21; --enviso-secondary-color: #FF8A21; font-family: 'boijmans-font', Arial, Helvetica,sans-serif; } .enviso-basket-button-wrapper { position: relative; top: 5px; } .enviso-btn { font-size: 22px; } .enviso-basket-button-items-amount { font-size: 12px; line-height: 1; background: #F18700; color: white; border-radius: 50%; width: 24px; height: 24px; min-width: 0; display: flex; align-items: center; justify-content: center; text-align: center; font-weight: bold; padding: 0; top: -13px; right: -12px; } Previous Next Facebook Instagram Twitter Pinterest Tiktok Linkedin Back to top
27 April 2018

Boijmans interviewt Eva van der Meulen over ‘De toren van Babel’

Eva van der Meulen is kunsthistorica met een specialisme in moderne en hedendaagse kunst. Ze werkt als projectleider tentoonstellingen bij Museum Boijmans Van Beuningen. Als projectleider werkt  Eva momenteel aan meerdere tentoonstellingen. Ze was ook betrokken bij het plannen en organiseren van de tentoonstelling ‘BABEL – Oude meesters terug uit Japan’. Eva’s liefde voor kunst vertaalt zich in een beeldende analyse van ‘De toren van Babel’.

‘De toren van Babel’ was vorig jaar te zien in Tokio en Osaka, Japan. Daar werd het schilderij bekeken door meer dan 660.000 Japanners. Zij konden gemiddeld 7 seconden naar het werk kijken. Dit weerhield de Japanners er niet van om wezenlijk anders naar de toren te kijken. Zij vroegen zich af of de toren echt heeft bestaan, hoe hoog die zou zijn en wat er binnenin de toren te zien zou zijn.

Nu hangt het iconische schilderij van Pieter Bruegel (in c. 1568) weer in Rotterdam, in Museum Boijmans Van Beuningen en kunnen bezoekers net zo lang naar het werk kijken als ze willen. Geïnspireerd op de kijkwijze van de Japanners interviewden wij ons publiek over ‘De toren van Babel’. Hoe kijken zij naar het werk?

Foto's: Aad Hoogendoorn

Hoe kijk je naar dit kunstwerk?
Als ik naar oude kunst kijk, vraag ik mij af wat mensen toen dachten met de kennis die ze tot hun beschikking hadden. Pieter Bruegel die waarschijnlijk nooit gebouwen van 100 meter hoog heeft gezien, visualiseerde in de 16e eeuw ‘De toren van Babel’. In mijn beleving is dit schilderij een portret, maar dan van een gebouw. Er gebeurt zo ontzettend veel, maar omdat alles zo klein is, moet je uren kijken om te ontdekken wat er achter de details schuil gaat. De puzzelstukjes vul je vervolgens in met je verbeelding.

Welk detail grijpt je aandacht?
Een fascinerend detail vind ik de schepen rechtsonder. Ze varen uit en komen aan. Het vertelt iets over de bedrijvigheid. Om de een of andere reden kan ik niet achterhalen waarom sommige schepen de wind in de zeilen hebben en andere niet. Het kan ook niet zijn dat ze net overstag zijn gegaan. Had Bruegel kennis van de wind? Deze vraag blijft mij bij.

Hoe zou je ‘De toren van Babel’ beschrijven aan iemand die het werk niet heeft gezien?
Het is een schilderij van 50 bij 50 centimeter met een enorm groot gebouw, dat in een cirkel is opgetrokken. Ik zou refereren aan het Colosseum in Rome vanwege de grote bogen en galerijen. Je ziet mensen die aan bouwen en werken. Het gebouw ligt aan het water en is nog niet af. Het rijkt door de wolken heen tot in de hemel. Zo kan ik nog wel doorgaan want je kunt uren naar ‘De toren van Babel’ kijken.

BABEL – Oude meesters terug uit Japan’ is nog tot en met 21 mei 2018 te zien in Museum Boijmans Van Beuningen.