Paulus Potter

Paulus Potter is de zoon van de vooral als landschap- en stillevenschilder werkzame Pieter Simonsz Potter. De familie vertrok omstreeks 1631 uit Enkhuizen en vestigde zich in Amsterdam en hier ontving hij ongetwijfeld bij zijn vader zijn eerste opleiding. De stijl van enkele vroege werken suggereert ook nog een leertijd bij Nicolaes Moeyaert. In 1646 woonde Potter in Delft, waar hij lid werd van het schildersgilde. Drie jaar later verhuisde hij naar Den Haag, waar hij in 1650 trouwde. Volgens Houbraken haalde de rijke arts Nicolaes Tulp hem over zich in Amsterdam te vestigen. Hier wordt hij vanaf 1651 tot aan zijn vroege dood in 1654 regelmatig vermeld.
Potter schilderde in een uitermate gedetailleerde trant vooral dieren in een landschap. Hij deed dat doorgaans op een klein formaat: de beroemde "Stier van Potter" in het Mauritshuis is in dat opzicht bepaald een uitzondering. Naast dieren in een landschap schilderde hij ook een enkele keer mythologische of bijbelse onderwerpen en één levensgroot ruiterportret. Verder kennen we een twintigtal bijzonder aardige etsen van zijn hand, waarin een realistische waarneming van dieren opvalt.