Bart van der Leck

Bart van der Leck werkt aan het begin van zijn carrière als glasschilder in Utrechtse glasateliers waar hij in zijn vrije tijd experimenteert met vlakken en lijnen in zijn kunst. Vanaf 1912 richt hij zich volledig op de schilderkunst en wordt al snel bestempeld als een vernieuwer door de bekende kunstpedagoog, -criticus en verzamelaar H.P. Bremmer. Deze brengt Van der Leck onder de aandacht van verzamelaar Helene Kröller-Muller. Zij bewondert het werk van Van der Leck en steunt zijn artistieke ontwikkeling van 1912 tot 1918 als mecenas. Van der Leck ontmoet Piet Mondriaan in 1916 waarna zij gezamenlijk streven naar nieuwe vormen van abstracte kunst. Beide kunstenaars staan aan de basis van De Stijl. Wanneer Mondriaan echter steeds meer de volledige abstractie opzoekt keert Van der Leck zich van De Stijl af. Hij is van mening dat kunst altijd moet berusten op een herkenbare voorstelling. Zijn composities hebben daarom altijd een figuratief aanknopingspunt voor de toeschouwer.