Life Saver (Reddingsboei)

Auteur: Marijke Peyser

Life Saver (1944) is een assemblage die bestaat uit een op het strand gevonden stuk kurk waaraan Man Ray een metalen schijf en een houten knikker heeft toegevoegd. In de uitgave Objets de mon affection (1983), waarin Man Rays lievelingsobjecten afgebeeld en beschreven staan, luidt de tekst onder de afbeelding van de assemblage: ‘Reddingsboei, als een schilderij met een handvat, moet met zowel opwaartse druk als een uitgestrekte hand tegemoet worden getreden; het kan zichzelf niet voorstuwen.’^[1] Desondanks doet het werk ook denken aan een guillotine die klaar staat om naar beneden te vallen; een tamelijk tegengestelde associatie ten opzichte van een reddingsboei.
           

leert hij Juliet Browner kennen met wie hij in 1946 in het huwelijk treedt. Een aantal kunstwerken uit deze periode verwijst naar deze levensgebeurtenissen. Het idee van een werk met een ‘handvat’, evenals een woordspel, staan hierin centraal. In 1943 schildert Man Ray een abstract werk, Picture with handles. Dit doek heeft een liggend formaat; het ziet er uit als een dienblad en heeft aan weerszijden een handvat. Man Ray beschrijft dit werk als volgt: ‘Schilderij met een handvat [sic] – net zoals je kunt zeggen: een schilderij met een verhaal of een schilderij met een moraal of gewoon een schilderij met een lijst’.^[2] Het jaar daarop maakt de kunstenaar een assemblage, Contraption, die bestaat uit een muizenval gemonteerd op een rechthoekige plank met aan ieder uiteinde een fors handvat. De titel, die in het Nederlands zoveel betekent als ‘bouwsel’, slaat mogelijk niet alleen op de wankele constructie. Het middendeel van de titel, trap (val) zou een verborgen toespeling kunnen zijn op de liefde.^[3] Wie in de val van de liefde loopt, is in staat zich te redden dankzij de handvaten. Ondanks eventuele spanningen, houdt het huwelijk met Browner stand tot Man Rays dood. In de laatste jaren van haar leven zetten Browner en haar broer zich in voor de Man Ray Trust. De inhoud van zijn atelier doneerde ze aan het Centre Pompidou in Parijs.^[4]