Zonder titel

Na een kortstondig verblijf aan zowel de Academie van Beeldende Kunsten in Rotterdam als de Vrije Academie in Den Haag, besloot Hans Verweij begin jaren vijftig zijn eigen weg te gaan in de kunst. Aanvankelijk maakte hij kleine pentekeningen waarop hij in snelle lijnen figuren en voorwerpen afbeeldde. Hij liet zich bijvoorbeeld inspireren door de Rotterdamse nieuwbouwprojecten tijdens de wederopbouw en tekende stedelijke structuren met daartussenin krioelende cartoonachtige mensfiguren die aan insecten doen denken. De tekeningen, uitgevoerd in Oost-Indische inkt en ecoline, vormen een ironisch commentaar op de nieuwbouw die er om hem heen verrees.

Niet veel later tekende Verweij grotere, abstracte composities van elkaar overlappende kleurvlakken, opnieuw in ecoline. Verweij bewerkte de tekeningen met fijn schuurpapier, waardoor de bovenlaag van het papier en de ecoline met elkaar vermengden en een schilderachtige structuur ontstond. Deze serie werken vormde de opmaat voor de schilderijen die hij vanaf 1958 naast het tekenen begon te maken.

Ook in zijn schilderijen blijft de tekenaar Verweij altijd zichtbaar. De composities laten eenzelfde heldere lijnvoering en cartoonachtige beeldelementen zien. Dit schilderij uit 1967 lijkt bijvoorbeeld overeenkomsten te vertonen met een serie viltstifttekeningen die Verweij in 1966 en 1967 maakte. Deze reeks had het kaartspel als thema. In de tekeningen zijn de figuren en symbolen van de speelkaart losgemaakt uit hun strenge stramien en geordend volgens Verweijs verbeelding. In dit doek lijkt Verweij te zijn uitgegaan van het lege stramien van een speelkaart, zonder de gebruikelijke tekens. Dit motief heeft hij aangevuld met andere beeldelementen waardoor er een nieuwe compositie ontstaat.