:host { --enviso-primary-color: #FF8A21; --enviso-secondary-color: #FF8A21; font-family: 'boijmans-font', Arial, Helvetica,sans-serif; } .enviso-basket-button-wrapper { position: relative; top: 5px; } .enviso-btn { font-size: 22px; } .enviso-basket-button-items-amount { font-size: 12px; line-height: 1; background: #F18700; color: white; border-radius: 50%; width: 24px; height: 24px; min-width: 0; display: flex; align-items: center; justify-content: center; text-align: center; font-weight: bold; padding: 0; top: -13px; right: -12px; } Previous Next Facebook Instagram Twitter Pinterest Tiktok Linkedin Back to top
13 November 2014

Waarom crossovers zo mooi zijn

Wat maakt nou die crossovers zo mooi? Er zijn verschillende redenen om ze te organiseren. Door de deuren van het museum open te stellen voor andere disciplines stimuleer je vaak ook nieuwe publieksgroepen om te komen.

Met 165 inzendingen voor de muziekcompetitie Art Rocks hebben we opnieuw een mooie kruisbestuiving tussen verschillende disciplines weten te veroorzaken. Dertig kunstwerken, normaalgesproken in de veilige omgeving van de museumzaal, te midden van veelal tijdgenoten en voorzien van correcte toelichtende teksten, beleven een tweede leven als onderwerp of aanleiding van een liedje. Als jurylid van deze landelijke muziekcompetitie ken ik de inzendingen: prachtige bespiegelingen, vaak zeer persoonlijk, bieden een totaal andere blik op het kunstwerk. Voor mij als kunsthistoricus soms even slikken: ‘klopt deze interpretatie’? En als educator even een stap terug: ‘wist je wel dat…’. Maar hoe mooi is het om te zien dat deze kunstwerken een volledig nieuw leven gaan leiden in een liedje dat voortkomt uit de belevingswereld van een van de deelnemers van ArtRocks?

Boijmans heeft inmiddels een traditie met crossovers. Al enige jaren werken we samen met het Rotterdams Philharmonisch Orkest aan het programma Tussen Kunst en Klank. We maakten Boijmans TV met het Ro Theater. Ook al jaren organiseren we samen met het Laurensberaad Oecomenische kerkdiensten in het museum. Afgelopen zomer was er een  cursus mindfulness in het Boijmans. We organiseerden Yeah Boij met het HipHop Huis. Ook andere musea zijn vindingrijk in het vinden van raakvlakken met andere (kunst)disciplines: het Rijksmuseum met Alain de Botton, de Lakenhal met de tentoonstelling Parelen, de reeks kinderkunstboeken van het Gemeentemuseum in Den Haag.

Wat maakt nou die crossovers zo mooi? Er zijn verschillende redenen om ze te organiseren. Door de deuren van het museum open te stellen voor andere disciplines stimuleer je vaak ook nieuwe publieksgroepen om te komen. Art Rocks trekt een jong publiek van popmuziekliefhebbers, normaalgesproken niet het doorsnee museumpubliek, naar de museumzalen. Maar de waarde van de crossover gaat verder dan die van een marketingtool. Die waarde heeft evengoed te maken met het tot leven brengen van een kunstwerk. Immers, wat is een kunstwerk waard wanneer het geen rol speelt in de verbeelding en de levens van de mensen die er naar kijken? Wat is een kunstwerk waard als het publiek geen kans krijgt het zich toe te eigenen en er zijn eigen betekenis aan te geven? De kunsthistorische informatie belicht slechts een van de vele aspecten en waardes die een kunstwerk heeft. Het is de taak van het museum om die informatie te delen, maar evenzeer om het publiek handvatten te geven de vele andere, vaak persoonlijke betekenissen te onderzoeken. Dat is wat crossovers kunnen doen: zij maken de persoonlijke reflectie van een individu op een bepaald kunstwerk zichtbaar. En daarmee stimuleren ze iedere kijker om de vrijheid te nemen om het kunstwerk zelf een betekenis toe te dichten.

Catrien Schreuder