7 August 2019

Hommage aan Sef Peeters

‘Mijn werk is een middel om een veel onderliggender gevoel naar boven te halen, om te ontdekken hoe ik ten opzichte van het leven sta.’ (Sef Peeters in 1980)

In 2014 maakte Sef Peeters in Museum Boijmans Van Beuningen een zaalvullende installatie met werken uit het museumdepot van kunstenaars wier geboortejaar, net als dat van hemzelf, tussen 1940 en 1960 ligt. Hun namen tekende hij ter plekke in spiegelschrift op de muur, zodat de kunstenaars als het ware aan de andere kant kwamen te staan, dichtbij, maar voor eeuwig gescheiden van hetgeen ze hebben voortgebracht. Zo vond hij een beeld voor de manier waarop een hele generatie kunstenaars zal voortleven na de dood. In de nacht van 5 op 6 augustus is Sef, die al enige tijd ziek was, daadwerkelijk naar de andere kant van de muur gegaan.

Bescheiden poëet

Met zijn omvattende Vanitasstilleven maakte Peeters, toen 67, de balans op van ruim veertig jaar kunstenaarschap. Daar kwamen een tikje pijn en wat weemoed bij kijken want Sef was een bescheiden poëet. Afgezien van een vliegende start in de tweede helft van de jaren zeventig, met performances en ruimtelijke installaties in Nederland en Duitsland, waren roem en succes aan hem voorbij gegaan. Maar geen teleurstelling, laat staan bitterheid; vanaf het begin probeerde hij, voorbij zijn eigen of andere individuele prestaties, de blik te richten op het grotere geheel.

Het kleine en persoonlijke

In zijn kunst deed hij dat via de omweg van het kleine en persoonlijke, met een enkele lijn, heldere kleur, de beeldende kracht van de taal. IK was al genoeg, immers: jij bent ook een ik. Of zoals hij in 1994 tijdens de tentoonstelling Nachtregels in Utrecht verklaarde: Jouw huis is mijn huis. Vanuit dezelfde intentie stond Sef aan de basis van het kunstenaarsinitiatief Lokaal 01 in Breda en zette hij zijn energie jarenlang in voor de kunstgemeenschap. Het hekwerk van spiegelbeeldige namen in Rotterdam kan dan ook worden opgevat als de verbeelding van de gezamenlijkheid waar Sef voor stond en die sterker is dan de dood. De Nederlandse kunstwereld heeft een prachtig mens verloren en och, wat zullen we hem missen! Een troost is te weten dat Sef Peeters ook vanaf gene zijde ons subtiel zal blijven aansporen om de wereld mooier te maken.