:host { --enviso-primary-color: #FF8A21; --enviso-secondary-color: #FF8A21; font-family: 'boijmans-font', Arial, Helvetica,sans-serif; } .enviso-basket-button-wrapper { position: relative; top: 5px; } .enviso-btn { font-size: 22px; } .enviso-basket-button-items-amount { font-size: 12px; line-height: 1; background: #F18700; color: white; border-radius: 50%; width: 24px; height: 24px; min-width: 0; display: flex; align-items: center; justify-content: center; text-align: center; font-weight: bold; padding: 0; top: -13px; right: -12px; } Previous Next Facebook Instagram Twitter Pinterest Tiktok Linkedin Back to top
Le modèle rouge III (Het rode model III)

Le modèle rouge III (Het rode model III)

René Magritte (in 1937)

Vraag maar raak

  • image 1 vroeg

    waarom zou Magritte voor de titel het Rode model gekozen hebben

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Hallo Mohamed, dit is een leuke, maar moeilijk te beantwoorden vraag die alleen Magritte zelf zou kunnen beantwoorden. Wij weten het niet. We weten wel dat hij met zijn werk ons wil laten nadenken over de aard van de werkelijkheid, dat er heel veel verschillende werkelijkheden zijn en dat een afbeelding van iets, heel iets anders is dan het ding zelf en ook dan het woord waarmee we datzelfde 'iets' gewoonlijk aanduiden. We weten ook dat Magritte zijn titels vaak door het toeval (iets prikken in het woordenboek of de encyclopedie) of door vrienden tijdens een gezellige avond liet kiezen. Hopelijk heb je hier iets aan. Hartelijke groet, Els

  • Raymond vroeg

    Ik zag dit werk ooit eerder in Stockholm. Is het in bruikleen bij jullie, of leende het Moderna Museet het van jullie? En hoe werkt dat? Moet een museum een soort van huur betalen om een werk te lenen?

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Hallo Raymond, het schilderij dat je in Stockholm zag is een andere versie. Magritte heeft meerdere schilderijen met de schoen-voeten gemaakt, ze lijken veel op elkaar maar zijn qua formaat en in details verschillend. De versie die Boijmans bewaart is afkomstig uit de verzameling van de Engelse excentrieke dichter en mecenas Edward James. Hij had het, samen met twee andere schilderijen van Magritte, in de balzaal van zijn Londense huis hangen achter een doorzichtige spiegel. Je kon het alleen zien als James het licht achter de spiegel aanknipte.
    Wat je andere vraag betreft: musea lenen heel vaak kunstwerken van elkaar en maken daar inderdaad financiële afspraken over. Vaak wordt een zogenaamde bruikleenvergoeding gevraagd, soms worden de kosten over- en weer kwijtgescholden. De lenende partij betaalt sowieso alle kosten voor verzekering en transport. Hopelijk heb je hier iets aan. Groeten, Els

  • Marlene vroeg

    Hallo, er is ook geen reden aan te geven waarom er muntstukken en een stukje krantenpapier op de grond liggen?

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Hoi Marlene, als je goed kijkt, kun je naast de muntstukken en het stukje krantenpapier ook nog enkele gebrande lucifers en een uitgedrukte peuk op de grond zien: allemaal vrij alledaagse objecten die je zelf op straat zou kunnen aantreffen. De combinatie van alledaagse zaken en de bizarre voetschoenen is precies waar Magritte van hield: de toeschouwer confronteren met iets onbestaanbaars (voetschoenen), weergegeven op een bedrieglijk realistische manier. Zelfs de titel biedt geen hulp en roept alleen maar meer vragen op! Groeten, Tanja

  • Helmi vroeg

    Hallo. Ik heb een vraag in het algemeen over deze expositie. Hoe zijn jullie er als museum op gekomen om deze expositie te houden? En hoe kies je specifiek deze werken uit voor de expositie? Waar let je dan op?

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Dag Helmi, poeh dat is natuurlijk niet in het kort te beantwoorden maar toch een poging: het surrealisme is een speerpunt in de collectie van het Boijmans. Deze tentoonstelling past dus goed in het profiel van dit museum. Daarnaast zijn een aantal aankopen uit de collectie van Edward James de basis geweest voor deze surrealismecollectie, en is het Boijmans groot geworden dankzij de schenkingen van particuliere verzamelaars. Dus ook de insteek om het surrealisme vanuit vier belangrijke verzamelaars te beschouwen sluit goed aan bij de museumgeschiedenis. Het voert te ver om hier in te gaan op de precieze selectiemethode van de kunstwerken maar het belangrijkste selectiecriterium was logischerwijs dat alle getoonde kunstwerken afkomstig zijn uit deze vier collecties. Hartelijke groeten! Rianne

  • Sofie Ponsaers vroeg

    Wat zijn de afmetingen van Het rode model?

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Hoi Sofie, de afmetingen vind je op de objectpagina op Collectie Boijmans Online, onder het kopje 'specificaties' (even uitklappen). Hartelijke groeten, Rianne

  • Carmel vroeg

    Wat wilde Magritte met dit schilderij vertellen? ik snap namelijk die uitleg op internet niet dat hij het monsterlijk vond de combinatie van schoenen en voeten als gewoonte

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Beste Carmel, we hebben eigenlijk geen idee wat hij met dit schilderij wil vertellen. Magritte is een surrealist. De onderwerpen die hij schildert komen vaak uit zijn verbeelding of dromen. Dit kunnen ook dingen zijn die in het echt niet mogelijk zijn en raar of onlogisch zijn. Niet alleen de overloop van schoenen naar voeten is hier vreemd, ook de combinatie van de afbeelding en de titel 'Het rode model III' is verwarrend. Laat bij het bekijken van dit werk dus gerust je eigen fantasie de vrije loop, dat deed Magritte ook! Op de verdiepingspagina 'Surrealisme' kun je meer lezen over de surrealisten en hun ideeën.

Laden...

Bedankt, je vraag is verzonden.

Helaas, er is iets mis gegaan met het verzenden van je vraag. Probeer het aub nog eens.

High-res beeldmateriaal aanvragen

Meer informatie

De toeschouwer confronteren met een onbestaanbaar beeld in een bedrieglijk echte techniek, daar hield Magritte van. De schutting in dit schilderij ziet er heel gewoontjes uit, maar die voetschoenen niet. Wat zij betekenen is een raadsel. Gewoonlijk wil een titel nog wel eens helpen als een voorstelling onbegrijpelijk is. Hier niet. De naam ‘Het rode model’ - rood? model? - draagt alleen maar bij aan de verwarring.

Lees verder Lees minder

Collectieboek

Collectieboek Bestellen

Specificaties

Titel Le modèle rouge III (Het rode model III)
Materiaal en techniek Olieverf op doek
Objectsoort
Schilderij > Schildering > Tweedimensionaal object > Kunstvoorwerp
Locatie Dit object is in het depot
Afmetingen Breedte 136 cm
Hoogte 183 cm
Dikte Error: 3,5 is not a valid BCD value cm
Makers Schilder: René Magritte
Inventarisnummer 2992 (MK)
Credits Aankoop met steun van Stichting Museum Boijmans Van Beuningen, Vereniging Rembrandt, Cultuurfonds, Erasmusstichting, Stichting Bevordering van Volkskracht, 1979
Collectie Moderne Kunst
Verwervingsdatum 1979
Vervaardigingsdatum in 1937
Signatuur linksonder: Magritte
Verzamelaar Edward James
Herkomst Edward James, Chichester 1937-1964; Edward James Foundation, Chichester 1964-1979
Tentoonstellingen Surrealists from the Edward James Collection, Dalí, Tchelitchew, Chirico, Magritte, Worthing (Sussex, Museum and Art Gallery) 12.10.1963 – 09.11.1964, Eastbourne (Towner Art Gallery) 18.01.1964 – 23.02.1964 Der Surrealismus, München (Haus der Kunst) 11.03.1972 – 07.05.1972, Parijs (Musée des Arts Déecoratifs) 09.06.1972 – 06.08.1972 Magritte: A Retrospective Loan Exhibition, Londen (Marlborough Fine Art) 01.10.1973 – 01.11.1973 Surrealisme uit de ‘Collectie Nederland’, Rotterdam (Kunsthal Rotterdam) 15.06.1996 – 15.09.1996 Rétrospective René Magritte, Brussel (Koninklijk Museum voor de Schone Kunsten) 06.03.1998 – 28.06.1998 Magritte and Contemporary Art: The Treachery of Image, Los Angeles (Los Angeles County Museum of Art) 10.12.2006 – 04.05.2007 Surreal Things. Surrealism and Design, Londen (Victoria and Albert Museum) 29.03.2007 – 22.07.2007, Vreemde Dingen. Surrealisme en design, Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen) 29.09.2007 – 13.01.2008, Cosas del Surrealismo, Bilbao (Guggenheim Museum Bilbao) 29.02.2008 – 07.09.2008 Magritte: The Mystery of the Ordinary, 1926-1938, New York (Museum of Modern Art) 28.09.2013 – 12.01.2014, Houston (The Menil Collection) 14.02.2014 – 01.06.2014, Chicago (The Art Institute of Chicago) 24.06.2014 – 13.10.2014 Surreal Encounters: Collecting the Marvellous. Dalí, Ernst, Magritte and Miró from the Collections of Edward James, Roland Penrose, Gabrielle Keiller and Ulla and Heiner Pietzsch, Edinburgh (Scottish National Gallery of Modern Art) 04.06.2016 – 11.09.2016, Dalí, Ernst, Miró, Magritte… Surreale Begegnungen aus den Sammlungen Roland Penrose, Edward James, Gabrielle Keiller, Ulla und Heiner Pietzsch, Hamburg (Hamburger Kunsthalle) 07.10.2016 – 22.01.2017, Gek van surrealisme. Dalí, Ernst, Magritte, Miró… uit de collecties van Roland Penrose, Edward James, Gabrielle Keiller en Ulla en Heiner Pietzsch, Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen) 11.02.2017 – 28.05.2017
Interne tentoonstellingen Een prikkelcollectie (2000)
De Collectie Verrijkt (2011)
Gek van surrealisme (2017)
De collectie als tijdmachine (2017)
Externe tentoonstellingen Magritte: The Mystery of the Ordinary 1926-1938 (2013)
Surreal Encounters - Collecting the Marvellous (2016)
Dalí, Ernst, Miró, Magritte... (2016)
Dal nulla al sogno (2018)
Magritte, Broodthaers & de hedendaagse kunst (2017)
Dalí, Magritte, Man Ray and Surrealism. Highlights from Museum Boijmans Van Beuningen (2023)
A Surreal Shock – Masterpieces from Museum Boijmans Van Beuningen (2021)
Surrealist Art - Masterpieces from Museum Boijmans Van Beuningen (2021)
A Surreal Shock. Masterpieces from Museum Boijmans Van Beuningen (2023)
Only the Marvelous is Beautiful (2022)
Onderzoek Toon onderzoek Een droomcollectie - Surrealisme in Museum Boijmans Van Beuningen
Literatuur afbeelding nr; 37: agenda Museum Boijmans van Beuningen 1983. (Kunst Collecties) L. Scutenaire, E. Langui, Magritte. Retrospective Loan Exhibition, tent.cat. Londen (Marlborough Fine Art), 1973, p. 40, cat.nr. 35 D. Sylvester, Magritte, Londen 1992 , p. 244 D. Sylvester, S. Whitfield, René Magritte, catalogue raisonné, vol. II, Oil Paintings and Objects 1931-1948, Antwerpen 1993, p. 237, cat.nr. 428 N. Coleby, A Surreal Life: Edward James 1907-1984, tent.cat. Brighton (Brighton Museum & Art Gallery), 1998, p. 26 G. Ollinger-Zinque, F. Leen, (red.), René Magritte 1898-1967, tent.cat. Brussel (Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België), 1998, p. 132 M. Draguet, Voici Magritte: gouaches, collages, tekeningen, studies, schilderijen, tent.cat. Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen), 2006, p. 78 G. Wood (red.), Surreal Things; Surrealism and Design, tent.cat. Londen (Victoria and Albert Museum), Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen), Bilbao (Guggenheim Museum), Londen 2007, pp. 274-275, cat.nr. 11 G. Wood, T. te Duits (red.), Vreemde dingen: Surrealisme en design, tent.cat. Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen), 2007, pp. 112-113 P. Allmer, René Magritte. Beyond painting, Manchester 2009, pp. 10, 26, 38, 64, 183 A. Umland (red.), Magritte. The Mystery of the Ordinary 1926-1938, tent.cat. New York (The Museum of Modern Art), Houston (The Menil Collection), Chicago (The Art Institute of Chicago), New York 2013, pp. 196-297, afb. 116 S. van Kampen-Prein (red.), Gek van surrealisme. Dalí, Ernst, Magritte, Miró… uit de collecties van Roland Penrose, Edward James, Gabrielle Keiller en Ulla en Heiner Pietzsch, tent.cat. Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen), 2017, pp. 45, 173, 174, 177, 196, 200, cat.nr. 63 Een droomcollectie, tent.cat. Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen), 2017, cat.nr. 62
Materiaal
Object
Geografische herkomst België > West-Europa > Europa

Zie je iets wat niet klopt of heb je aanvullende informatie over dit werk? Stuur ons een berichtje

Entry bestandscatalogus Een droomcollectie - Surrealisme in Museum Boijmans Van Beuningen

Auteur: Marijke Peyser

Op 28 januari 1937 nodigt de exentrieke Engelse verzamelaar en mecenas Edward James René Magritte uit om twee maanden bij hem te verblijven in zijn huis aan Wimpole Street 35 in Londen.[1] Deze uitnodiging loopt vooruit op een belangrijke opdracht voor Magritte: het maken van een drieluik voor de balzaal van James’ Londense woning.[2] Het betreft de hier getoonde Le modèle rouge III, La jeunesse illustrée – beide in de tweede helft van de jaren zeventig door Museum Boijmans Van Beuningen verworven van de Edward James Foundation – en Au seuil de la liberté (1937), dat zich nu in The Art Institute of Chicago bevindt. Van dit laatste werk bezit Museum Boijmans Van Beuningen een kleinere, horizontale versie uit 1930 (Au seuil de la liberté).

Over het zakelijke deel van de opdracht is gecorrespondeerd door James en de schrijver-dichter, uitgever en kunsthandelaar E.L.T. Mesens.[3] Tot nog toe zijn slechts weinig documenten over de opdracht aan het licht gekomen. Een aantal belangrijke details blijft daarom onbekend, zoals wie de onderwerpen en afmetingen suggereerde en waar de schilderijen zouden worden geplaatst. Een cruciaal, maar tot voor kort over het hoofd gezien detail, is het gebruik van het Franse woord panneaux, panelen, in plaats van paintings in de vroegste correspondentie tussen James en Magritte wanneer zij spraken over de drie werken.[4] Dit suggereert dat ze de drie werken als een eenheid voor ogen hadden, een gebruik dat teruggaat naar traditionele decoratieve wandversieringen gebaseerd op historische of mythologische onderwerpen die specifiek gemaakt worden voor een interieur.

De aanwezigheid van deze drie schilderijen in James’ balzaal wordt bevestigd door de Britse surrealist en kunstverzamelaar Roland Penrose. Hij was te gast in Wimpole Street tijdens Magritte’s verblijf in Londen en had diens doeken met eigen ogen gezien: ‘De schilderijen hingen langs de wanden van de balzaal achter eenrichtingsspiegels en waren alleen te zien als het licht achter het glas werd aangedaan’.[5] Op 18 april 1937 schrijft James, na afloop van een soiree een enthousiaste brief aan Magritte over de reacties van gasten op de werken: ‘Uw schilderijen veroorzaakten een enorme sensatie op mijn bal. Het doek La jeunesse illustrée leidde tot een groot aantal bekeringen onder de Engelse jongelui tot het surrealisme. Maar belangrijker is het feit dat de menselijke laarzen grote indruk maakten op de jeugdige, dansende stelletjes gestoken in hun kapitalistische schoeisel’.[6]

Le modèle rouge III is het linkerdeel van het drieluik, met in het midden Au seuil de la liberté en rechts La jeunesse illustrée.[7] Magritte maakte drie versies van Le modèle rouge.[8] In zijn lezing ‘La ligne de vie’ die hij in 1938 in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen houdt, vertelt de kunstenaar dat het idee voor de compositie als de oplossing van een ‘probleem’ kan worden gezien.[9] Dit ‘probleem’ verwijst naar het ‘monsterlijke’ van gewoontes en de vanzelfsprekendheid die eruit voortkomt. Het gaat hier om ‘het gemak waarmee een menselijke voet in een leren schoen geplaatst kan worden, de metamorfose die vervolgens plaatsvindt en die wordt verbeeld door het dicht bij elkaar zijn van een dode en een levende huid’.[10]

 

Noten

[1] Zie Sylvester 1993a, p. 5. Magritte blijft uiteindelijk twee weken, zie: New York/Houston/Chicago 2013-2014, pp. 195 en 208, noot 7.

[2] Tot zijn spijt kreeg Magritte geen exclusief contract met James, zoals deze wel met Dalí had afgesloten, zie nr. 16.

[3] New York/Houston/Chicago 2013-2014, p. 208, noot 8: Op 5 februari 1937 bevestigt James in een brief aan Mesens dat Magritte 250 Engelse ponden zal ontvangen voor de opdracht. James levert het benodigde schildersmateriaal als Magritte de reiskosten voor zijn rekening neemt. Zie Sylvester 1993b, p. 51.

[4] Zie New York/Houston/Chicago 2013-2014, p. 196.

[5] Sylvester 1993b, p. 53.

[6] New York/Houston/Chicago 2013-2014, p. 199.

[7] Zie Rotterdam 2017, p. 175.

[8] De andere versies bevinden zich thans in het Centre Pompidou, Parijs en Moderna Museet, Stockholm.

[9] Zie Sylvester 1992b, pp. 205-207.

[10] Brussel 1997, p. 48.

Toon onderzoek Een droomcollectie - Surrealisme in Museum Boijmans Van Beuningen
Toon catalogustekst Verberg catalogustekst

Alles over de maker

René Magritte

Lessen 1898 - Schaarbeek 1967

René Magritte studeerde aan de Academie des Beaux-Arts te Brussel. Hij begon als patroontekenaar bij een tapijtfabriek en met het ontwerpen van reclameaffiches...

Bekijk het volledige profiel