:host { --enviso-primary-color: #FF8A21; --enviso-secondary-color: #FF8A21; font-family: 'boijmans-font', Arial, Helvetica,sans-serif; } .enviso-basket-button-wrapper { position: relative; top: 5px; } .enviso-btn { font-size: 22px; } .enviso-basket-button-items-amount { font-size: 12px; line-height: 1; background: #F18700; color: white; border-radius: 50%; width: 24px; height: 24px; min-width: 0; display: flex; align-items: center; justify-content: center; text-align: center; font-weight: bold; padding: 0; top: -13px; right: -12px; } .enviso-dialog-content { overflow: auto; } Previous Next Facebook Instagram Twitter Pinterest Tiktok Linkedin Back to top
La jeunesse illustrée (De geïllustreerde jeugd)

La jeunesse illustrée (De geïllustreerde jeugd)

René Magritte (in 1937)

Vraag maar raak

  • Anne vroeg

    Is het bekend wat de laatste objecten die het verste weg staan zijn (de paar nog achter de rode stoel)?

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Dag Anne, jazeker, dat zijn een globe en een ladder. Groeten, Rianne

  • Sanne vroeg

    Heeft de titel van het werk iets te maken met de voorwerpen op het schilderij? Zo ja, wat dan?

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Dag Sanne, de surrealisten houden van verwarring. Vaak sluiten titel en afbeelding dus ook niet logisch op elkaar aan. Dat is ook hier het geval. Om te voorkomen dat de titel een uitleg vormt van het werk laat Magritte de namen van zijn kunstwerken vaak zelfs door bevriende kunstenaars bedenken! Groeten, Rianne

  • pieter vroeg

    Hebben de dingen op het schilderij iets met elkaar te maken? (en waarom precies deze dingen)

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Dag Pieter, de surrealisten hielden ervan om de kijker te verwarren en vreemde situaties te creëren. Dit deden ze bijvoorbeeld uiteenlopende objecten op een onverwachte manier met elkaar te combineren. Daar is dit werk ook een voorbeeld van. Bovendien had Magritte ook de gewoonte om een bevriende kunstenaar te vragen een titel voor zijn werk te bedenken. Dit om te voorkomen dat de titel de voorstelling verklaart. Groeten Rianne

  • fleur vroeg

    Heeft dit schilderij een bepaalde functie en is het voor een bepaalde plaats gemaakt?

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Hi Fleur, het schilderij ‘La jeunesse illustrée’ is in opdracht van verzamelaar Edward James gemaakt. James gaf Magritte opdracht om drie schilderijen te maken voor de balzaal in zijn huis: naast dit werk ook 'Le modèle rouge' (ook in de collectie), en 'Au seuil de la liberté' (in onze collectie bevindt zich een andere versie van dit werk). 'La jeunesse illustrée' was dus onderdeel van een drieluik dat naast elkaar werd gepresenteerd in James' balzaal. Groeten, Rianne

  • veerle vroeg

    Wat is het dingetje dat na de biljarttafel komt? een vogelkooi?

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Dag Veerle, ja je heb het helemaal goed! Het is inderdaad een vogelkooi. Groeten, Rianne

  • Laura vroeg

    Hoe groot is dit schilderij?

  • Museum Boijmans Van Beuningen antwoordde

    Dag Laura, de afmetingen zijn onder het kopje 'specificaties' te vinden op de objectpagina op Collectie Boijmans Online: http://collectie.boijmans.nl/nl/object/4233

Laden...

Bedankt, je vraag is verzonden.

Helaas, er is iets mis gegaan met het verzenden van je vraag. Probeer het aub nog eens.

High-res beeldmateriaal aanvragen

Meer informatie

'Zo mooi als een toevallige ontmoeting van een naaimachine en een paraplu op de operatietafel.' Dit citaat uit de obscure roman 'Les Chants de Maldoror' (1869) was favoriet bij de surrealisten. Magritte heeft het hier bijna letterlijk verbeeld: zo mooi als een toevallige ontmoeting van een leeuw en een biljart en nog veel meer, ergens op een landweggetje.

Lees verder Lees minder

Collectieboek

Collectieboek Bestellen

Specificaties

Titel La jeunesse illustrée (De geïllustreerde jeugd)
Materiaal en techniek Olieverf op doek
Objectsoort
Schilderij > Schildering > Tweedimensionaal object > Kunstvoorwerp
Locatie Dit object is in het depot
Afmetingen Hoogte 200,7 cm
Breedte 152,9 cm
Dikte 5,3 cm
Makers Kunstenaar: René Magritte
Inventarisnummer 2940 (MK)
Credits Aankoop 1977
Collectie Moderne Kunst
Verwervingsdatum 1977
Vervaardigingsdatum in 1937
Signatuur linksonder: Magritte
Verzamelaar Edward James
Herkomst Edward James, Chichester 1937-1964; Edward James Foundation, Chichester 1964-1977
Tentoonstellingen Surrealists from the Edward James Collection, Dalí, Tchelitchew, Chirico, Magritte, Worthing (Sussex, Museum and Art Gallery) 12.10.1963 – 09.11.1964, Eastbourne (Towner Art Gallery) 18.01.1964 – 23.02.1964 Der Surrealismus, München (Haus der Kunst) 11.03.1972 – 07.05.1972, Parijs (Musée des Arts Déecoratifs) 09.06.1972 – 06.08.1972 Surrealisme uit de ‘Collectie Nederland’, Rotterdam (Kunsthal Rotterdam) 15.06.1996 – 15.09.1996 Rétrospective René Magritte, Brussel (Koninklijk Museum voor de Schone Kunsten) 06.03.1998 – 28.06.1998 Edward James: A Surreal Life, Brighton (Royal Pavilion Brighton and Hove) 25.04.1998 – 26.07.1998 In the Rough: Images of Nature through the Ages in the Collection of the Boijmans Van Beuningen Museum, Porto (Fundação de Serralves) 13.01.2001 – 01.04.2001 Surreal Things. Surrealism and Design, Londen (Victoria and Albert Museum) 29.03.2007 – 22.07.2007, Vreemde Dingen. Surrealisme en design, Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen) 29.09.2007 – 13.01.2008, Cosas del Surrealismo, Bilbao (Guggenheim Museum Bilbao) 29.02.2008 – 07.09.2008 Magritte: The Mystery of the Ordinary, 1926-1938, New York (Museum of Modern Art) 28.09.2013 – 12.01.2014, Houston (The Menil Collection) 14.02.2014 – 01.06.2014, Chicago (The Art Institute of Chicago) 24.06.2014 – 13.10.2014 Surreal Encounters: Collecting the Marvellous. Dalí, Ernst, Magritte and Miró from the Collections of Edward James, Roland Penrose, Gabrielle Keiller and Ulla and Heiner Pietzsch, Edinburgh (Scottish National Gallery of Modern Art) 04.06.2016 – 11.09.2016, Dalí, Ernst, Miró, Magritte… Surreale Begegnungen aus den Sammlungen Roland Penrose, Edward James, Gabrielle Keiller, Ulla und Heiner Pietzsch, Hamburg (Hamburger Kunsthalle) 07.10.2016 – 22.01.2017, Gek van surrealisme. Dalí, Ernst, Magritte, Miró… uit de collecties van Roland Penrose, Edward James, Gabrielle Keiller en Ulla en Heiner Pietzsch, Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen) 11.02.2017 – 28.05.2017
Interne tentoonstellingen Gek van surrealisme (2017)
Externe tentoonstellingen Dalí, Ernst, Miró, Magritte... (2016)
Magritte: The Mystery of the Ordinary 1926-1938 (2013)
Surreal Encounters - Collecting the Marvellous (2016)
Surrealist Art - Masterpieces from Museum Boijmans Van Beuningen (2021)
Dal nulla al sogno (2018)
Dalí, Magritte, Man Ray and Surrealism. Highlights from Museum Boijmans Van Beuningen (2023)
A Surreal Shock – Masterpieces from Museum Boijmans Van Beuningen (2021)
Only the Marvelous is Beautiful (2022)
A Surreal Shock. Masterpieces from Museum Boijmans Van Beuningen (2023)
Onderzoek Toon onderzoek Een droomcollectie - Surrealisme in Museum Boijmans Van Beuningen
Literatuur D. Sylvester, Magritte, Londen 1992, p. 243 D. Sylvester, S. Whitfield, René Magritte, catalogue raisonné, vol. II, Oil Paintings and Objects 1931-1948, Antwerpen 1993, p. 238, cat.nr. 429 G. Wood, T. te Duits (red.), Vreemde dingen: Surrealisme en design, tent.cat. Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen), 2007, pp. 116-117 A. Umland (red.), Magritte. The Mystery of the Ordinary 1926-1938, tent.cat. New York (The Museum of Modern Art), Houston (The Menil Collection), Chicago (The Art Institute of Chicago), New York 2013, pp. 197-198, afb. 118 S. van Kampen-Prein (red.), Gek van surrealisme. Dalí, Ernst, Magritte, Miró… uit de collecties van Roland Penrose, Edward James, Gabrielle Keiller en Ulla en Heiner Pietzsch, tent.cat. Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen), 2017, pp. 173, 175, 177, 195, 196, cat.nr. 64 Een droomcollectie, tent.cat. Rotterdam (Museum Boijmans Van Beuningen), 2017, cat.nr. 63
Materiaal
Object
Geografische herkomst België > West-Europa > Europa

Entry bestandscatalogus Een droomcollectie - Surrealisme in Museum Boijmans Van Beuningen

Auteur: Marijke Peyser

Op het doek La jeunesse illustrée verbeeldt René Magritte elementen uit het leven van alledag: een ton, een vrouwelijke torso, een leeuw, een biljarttafel, een tuba, een vogelkooi, een fiets, een fauteuil, een globe en een ladder staan achter elkaar opgesteld op een landweg. Inspiratie voor de verbeelding van deze motieven vindt Magritte in de Larousse dictionaire encyclopédique in de woning van de Engelse mecenas en verzamelaar Edward James bij wie hij in 1937 enige tijd verblijft en in zijn eigen woning, 135, rue Esseghem in Jette-Brussel.[1] Het werk is vervaardigd als onderdeel van de opdracht voor een drieluik, die Magritte van James ontvangt tijdens zijn verblijf in James’ huis in Londen (zie Le modèle rouge III). De leeuw op het schilderij is een getrouwe weergave van een afbeelding uit de ‘Larousse’.[2] De fauteuil, de globe en de ladder zijn aanwezig in het Londense huis. De tuba verwijst naar Magritte’s woning: op een foto van zijn rommelkamertje in Brussel staat hetzelfde koperen muziekinstrument voor de schoorsteenmantel.[3] De voorwerpen zijn alledaags, maar de locatie en hun onderlinge samenhang is totaal ongebruikelijk. De tegenstellingen wekken nieuwsgierigheid op bij de beschouwer maar hebben tegelijkertijd een verontrustende werking.

Met het verbeelden van alledaagse objecten in een omgeving waar deze zich normaliter niet bevinden, beoogt de kunstenaar een andere werkelijkheid te laten zien. Tijdens zijn verblijf bij James houdt Magritte in februari 1937 een lezing in de London Gallery, waarin hij een toelichting op deze andere werkelijkheid geeft. Hij begint zijn voordracht met de woorden: ‘De demonstratie die we zo dadelijk samen zullen geven dient ter illustratie van een aantal specifieke eigenschappen van woorden, beelden en objecten.’[4] Een van de voorbeelden die hij gebruikt om die andere werkelijkheid aan te tonen, is die van ‘het ei in de kooi’, verbeeld op een schilderij uit 1932, Les affinités électives. Hij redeneert dat wij gewoonlijk een vogel met een kooi verbinden, maar dat onze belangstelling gewekt wordt wanneer de vogel vervangen wordt door een vis of een schoen.

In een lezing ruim een jaar later, getiteld ‘La ligne de vie’ (1938), gaat Magritte in op de verschillende manieren die hij gebruikt om het door hem gewenste ‘verontrustende poëtische effect’ in zijn werken te verbeelden. Dit doet hij onder meer door nieuwe objecten te bedenken en bestaande te transformeren of door een verband te leggen tussen het (onder)bewustzijn en de externe wereld. Magritte’s voorwerpen maken deel uit van een visueel repertoire dat hij keer op keer in zijn schilderijen gebruikt.

 

Noten

[1] Zie New York/Houston/Chicago 2013-2014, p. 208, noot 19: Larousse universel en deux volumes: Nouveau dictionnaire encyclopédique, Claude Augé (red.). Magritte raadpleegde dit naslagwerk mogelijk ook voor de schoenen van Le modèle rouge (1935/1937), zie nr. 62.

[2] Idem, p. 198.

[3] Zie Ceuleers 1999, p. 63.

[4] Sylvester 1993a, p. 53.

Toon onderzoek Een droomcollectie - Surrealisme in Museum Boijmans Van Beuningen
Toon catalogustekst Verberg catalogustekst

Alles over de maker

René Magritte

Lessen 1898 - Schaarbeek 1967

René Magritte studeerde aan de Academie des Beaux-Arts te Brussel. Hij begon als patroontekenaar bij een tapijtfabriek en met het ontwerpen van reclameaffiches...

Bekijk het volledige profiel