

Pipilotti Rist - Laat je haar neer
Vanaf 2 juni 2017 was permanent in het museum de installatie ‘Laat je haar neer’ te zien. In de installatie van Pipilotti Rist kun je de dagelijkse dingen even achter je laten, om je letterlijk zwevend in de lucht over te geven aan de videokunst. Bezoekers van Museum Boijmans Van Beuningen kunnen in een groot kleurrijk net van dik touw klimmen en liggend de video bij de installatie bekijken.

Han Nefkens Foundation
Pipilotti Rist maakte ‘Laat je haar neer’ op uitnodiging van Museum Boijmans Van Beuningen en de Han Nefkens Foundation naar aanleiding van de succesvolle tentoonstelling Elixir: het video-organisme van Pipilotti Rist (2009). De Han Nefkens Foundation stelt zich ten doel op een internationaal niveau hedendaagse kunst en kunstenaars te stimuleren en onder de aandacht te brengen van een nieuw publiek.
Selectie video's
De selectie aan video's die vertoond worden in Pipilotti Rist's - Laat je haar neer. Bekijk video's uit de collectie en zap tussen de maandelijkse selectie. Deze maand bestaat deze selectie uit zes verschillende video's.

I’m Not the Girl Who Misses Much, 1986
Het werk van Pipilotti Rist is sterk verbonden met populaire cultuur, muziek en televisie. In ‘I’m Not the Girl Who Misses Much’ zien we Pipilotti Rist dansen en zingen. Telkens opnieuw zingt zij de eerste regel van het door John Lennon geschreven Beatlesliedje ‘Happiness Is a Warm Gun’ (1968). De video lijkt een parodie op traditionele videoclips.

(Entlastungen), Pipilottis Fehler, 1988
Naast populaire cultuur is ook het menselijk lichaam een terugkerend thema in het werk van Rist. Vaak speelt zij zelf de hoofdrol in haar video’s. In ‘(Entlastungen) Pipilotti´s Fehler’ zakt ze, op de muziek van de meidenrockband Les Reines Prochaines, steeds opnieuw in elkaar. Rist was van 1988 tot 1994 zangeres van deze band.

Als der Bruder meiner Mutter geboren wurde, 1963
Als der Bruder meiner Mutter geboren wurde duftete es nach wilden Birnenblüten vor dem braungebrannten Sims. Tegen een achtergrond van winterse berglandschappen zijn beelden van de geboorte van een kind te zien. Met bijna wetenschappelijke belangstelling zijn verschillende fases van de bevalling nauwkeurig in beeld gebracht. De feitelijkheid van deze beelden contrasteert met de titel, waarin de geboorte als een zeer persoonlijke herinnering wordt gepresenteerd. De muziek heeft Rist zelf ingezongen. Let op: deze video bevat expliciete beelden.

Pickelporno, 1992
In dit werk zoomt Pipilotti Rist in op verschillende lichaamsdelen. De video toont borsten, ogen en schaamhaar in sterk uitvergrote, ongebruikelijke proporties. Hierdoor neemt de camera de positie in van een seksuele partner. Met haar opnames onderzoekt Rist de mogelijkheid om seksuele gevoelens zichtbaar te maken. Close-ups van het lichaam worden gecombineerd met beelden van de natuur en het heelal. De plaatsing van een wereldbol tussen twee vrouwenbenen herinnert aan het werk ‘L’origine du monde’ (De oorsprong van de wereld) van Courbet (1866).

Blutclip, 1993
In ‘Blutclip’ staat opnieuw het menselijk lichaam en vrouwelijkheid centraal. In deze video speelt Rists lichaam en haar eigen menstruatie de hoofdrol. Net als bij ‘Pickelporno’ combineert ze close-ups van een naakt lijf met beelden van de natuur en de ruimte. Het vrouwelijk lichaam wordt zo in verband gebracht met vruchtbaarheid, de oorsprong van de wereld en het wonder van het menselijk bestaan.

I’m a Victim of This Song, 1995
Kenmerkend voor het werk van Rist is een sterke verbondenheid met populaire cultuur, muziek en televisie. In een aantal van haar werken ‘covert’ ze een popsong op geheel eigen wijze. ‘I’m a Victim of This Song’ is hier een voorbeeld van. Hierin schreeuwt Rist de zin ‘Ik wil niet verliefd worden!’ steeds maar harder. De krijsende vrouwenstem zorgt in eerste instantie voor een gevoel van paniek en beklemming, maar is juist ook een krachtig onderdeel van een verder sentimenteel lied.
Altijd te zien
De video-installatie is permanent te zien boven in het trappenhuis in het gratis entreegebied van het museum. Je kunt de installatie ook vanaf de eerste verdieping beklimmen. Ook kun je in het net andere video’s uit de collectie bekijken. Zap tussen videokunst van onder anderen Karin van Dam, John Bock, Yu-Chin Tseng, Joost Conijn en Fischli & Weiss.